Wapper

D'r Arie haat d'r litste tied nogal get meute mit vrieje, dat heesjt: heë kint 't Sonja neet mie richtig laote klaorkoame.

Wente zich mit d'r Sjaak, zienge naober, 'n kier e pilske drinkt, beginte dao toch mer 'ns uvver. Dèe Sjaak vertilt zoeget neet wier, dat wit'e zieëker.

"Mé jong," zèet d'r Sjaak wente is oetgekald, "dat höbbe veër ooch 'ns an d'r fiets gehad, doe mos dich 'ne Wapper hure. Dat is 'ne groeëte, forsje neger en zoelang wie d'r bezig zeet,  wappert dèe mit e groeët palmblad uvver uch heen. Dat guft frissje loef en ooch extra kriebels, da geeste wie 'ne trein."

E paar daag later huurt d'r Sjaak 'ne Wapper en sjprikt 'ne tied aaf.

Ze dunt zich oet en d'r Wapper sjtilt zich bie 't bid en wappert.

Mé wie d'r Sjaak zich ooch insjpant, bie 't Sonja gebäört nog ummer niks.

Wente va ermood mer wer van 't bid aafsjtapt en d'r Wapper 'ns ongelukkig aakiekt, wiest dèe mit 'ne vraogende blik op zichzelf.

"Och ja, doe bis noe toch hie", zèet  d'r Sjaak en pakt 't palmblad van 'm uvver.

D'r Wapper krüpt bie 't Sonja en begint zieng bis te doa.

Al sjnel begint 't Sonja lekker te küme en went 't klaorkumt, deet d'r Wapper zich wer aa, reëkent aaf en geet de däör oet.

"Mer good, dat v'r dèe Wapper gehuurd höbbe." zèet 't Sonja later, went ze zitte te eëte.

"Jao," is 't antwoad van d'r Sjaak, "me moet mer jüs d'r richtige Wapper wete te vinge."