Ziekefons

 

't Marie vult zich al 'ne ganse tied gaar neet good.

't Is dan wal neet krank mè 't wit toch ooch neet richtig wat 'm an de priej is.

Zienge man, d'r Pierre, haat zich dat e tiedsje agekeëke en sjikt 'm dan toch mer 'ns nao d'r dókter.

 

Went dèe 't Marie va ónder pis boave haat naogekeëke, zèete:

"Tja, Marie, wie zal ich 't zigke? Doe bis neet krank, mè toch mankeert dich get.

Doe mós 'ns an dienge Pierre zigke e zów dich zoe noe en dan nog 'ns 'ne richtige sjtevige coïtus geëve.

Doe zuls zieë, datste dao al nao e paar kier wer gans va ópknaps."

 

"En? Wat zach d'r dókter dat dich mankeert?" is 't ieësjte wat d'r Pierre vrugt, went 't Marie heemkumt.

"Och, d'r dókter zach, dat ich neet krank bin, mè datste mich e paar kier

'ne kojiétus mós geëve vör wer richtig óp te knappe."

"Mót ích dich 'ne kojiétus geëve???  En v'r zunt al mieë es dartig jaor bie 't ziekefons?

Gank mörge mer trük en zigk an d'r dókter, dat heë dich dèe kojiétus mer guft, daovör zunt v'r jao verzieëkerd!"

 

D'r volgende mörge geet 't Marie wer pis bie d'r dókter en zèet an d'r dókter:

"Huur, dókter, mienge Pierre miengt, dat deër mich dèe ko­jiétus toch zieëker wal van 't ziekefons kint geëve."

"Dat kint", zet d'r dókter "mè 't guft zoe sjnel kal i gen dörp en dat wil ich lever neet.

Dà mót d'r Pierre waal zelf mitkoame mit nog twieë getuge d'rbie."

 

"D'r dókter wilt mich d'r kojiétus van 't ziekefons wal

geëve", zèet 't Marie heem an d'r Pierre "mè dà mós doe mit-koame mit twieë getuge; vör ginge kal te kriege."

 

Dan geet d'r Pierre nao d'r linkse en d'r rechse naober, d'r Frens en d'r Sjeng,

en vrugt hun of ze mörge wille getuge, went zie Marie van d'r dókter d'r kojiétus van 't ziekefons kriet.

Die wille dat alletwieë wal doa: "Wentste daomit gehól­pe bis."

 

Mit hun vere gunt ze d'r daag d'rnao al vreug óp wèeg.

D'r dókter lut hun in en umdat ze de ieësjte zunt kinne ze zich direk in de sjpreëkkamer zitte.

Dat wilt zigke, d'r Pierre, d'r Sjeng en d'r Frens kriege 'ne sjtool langs de moer

en 't Marie maog zich al direk oetdoa en óp de lère dókterstoffel gao liegke.

Dan deet d'r dókter zich ooch de kleier oet, klumt óp diezelfde toffel en begint an d'r gevraogde coïtus.

 

E paar menute is 't gans sjtil, mè dan sjtuët d'r Frens d'r Pierre 'ns aa en zet 'm in 'n oer:

"Huur, Pierre, 't is datste mich gezag höbs, dat 't Marie d'r kojiétus van 't ziekefons kriet,

andesj zów ich dinke e is 'm an't póppe."  

 

Vrung

Twieë ouw vrung komme zich nao lange tied wer 'ns teëge,
d'r inge is flink diek, d'r andere is tsemmelig mager.
D'r dieke zèet op e gegeëve moment: "Woe bis doe zoe dun va gewoade?"
"Och ja, went ich 't sovvends heemkom, da kiek ich in de ieskas,
en went dao niks bezondesj inliegkt, gaon ich mer nao gebid,
mè woe bis doe dan zoe diek van?"
"Went ich 't sovvends heemkom, da kiek ich in gebid,
en went dao niks bezondesj inliegkt, gaon ich mer nao de ieskas."

 

Vinster

Twieë heurkes gunt 'n vleegvakantie make.
Went ze ingesjtapt zunt zèet  de stewardess:
"Kiek 'ns dames, ich höb vör uch twieë 'n sjun plaatsj an de vinster."
"Vör gee geld an de vinster mevrouw, veër höbbe vakantie!"