Knäöre

Op 'ne werme zoamerovvend geet d'r Jo nog effe e lekker tuurke make mit zienge sjplinternüje sjportwage.

Mit 't daak oape en d'r wind durch de haore wilte toch nogs 'ns kieke wie hel dat kerke ooch alwer geet. D'r autoweëg is gelukkig zoe good wie lèeg, heerlek!

Jüs wente op de 200 aageet ziete in d'r sjpegel twieë blauw zjwaailichte.

"Vör mich ging print!" dinkt d'r Jo en guft plank gaas.

Mé ooch mit 220, 230 blieft dèe polies vlak achter 'm.

"Woe bin ich eigelek mit bezig?"dinkt d'r Jo dan en zit d'r wage toch mer op de vluchtsjtrook.

D'r polies pakt zie riebewies aa zonder get te zigke en bekiekt zich d'r sjportwage.

"Ich höb 'ne verrekt lange daag d'rop zitte, en doe bis d'r litste vör hüj.

Eigelek höb ich ginge zin mie in al dèe papierkraom. Wentste mich e verdomd good excuus kins geëve vör die 230 km, mé da waal ee, wat ich ech nog noeëts gehuurd höb, laot ich dich goa zonder print."

"Dat is gans düdelek, "zèet d'r Jo mit e sjtaole gezich "de vurrige weëk is mich de vrouw sjtreupe gegange mit 'ne polies, en ich dach, datste ze mich wer wools trükbringe."