Poekel
Twieë vrung - inge mit 'ne poekel en d'r andere mit e hote bee - höbbe flink gesópt en 't is vies laat gewoade.
't Hote bee sjtilt vör um same óp heem aate goa,
mè d'r poekel vingt 't te wied um ieësj nog mit 't hote bee mit te lope:
"Ich gaon rech óp heem a, pis 'n nüj kier!"
Onderwèeg kumte langs d'r kirkhóf.
Wente dao dweësj uvverhee geet, isse tieën menute ieëder heem,
mè mitstal pakte d'r umweëg: zoe laat nog uvver d'r kirkhóf dat is al zoeget.
Mè hüj, mit zienge zatte kóp, dinkte:
"Dat 't ooch verrikt, ich gaon uvver d'r kirkhóf!"
Wente hos an de ander zie is, huurte ópins 'n sjtim achter zich:
"Wat höbste dao óp dieng rugk?"
Sjtief va sjrik en óp sjlaag nuchter kiekte um en ziet 'ne geest dèe 'm gans vruntelek akiekt.
"Eh, eh, dat is 'ne poekel!"
"Hie d'rmit" zèet d'r geest en pakt 'm d'r poekel va gen rugk aaf.
E paar daag later tröfte 't hote bee wer in d'r kaffee en vertilt wat 't óp d'r kirkhóf gebäörd is.
"Dizzenovvend loop ich ooch 'ns uvver d'r kirkhóf." dinkte, mè ieësj deete offe d'r gewone weëg pakt
en drieënt vief menute later wer um.
Midde óp d'r kirkhóf huurte dan de sjtim woe'e óp gehoopt haat: "Wat löpste raar, wie kumt dat?"
"Eh, ich höb e hote bee."
"Drieën dich 'ns um." zèet d'r geest dan.
En jüs wie d'r man dinkt: "Noe geete mich van dèe hote poeët aafhelpe."
huurte d'r geest zigke: "Dèh..., höbste ooch nog 'ne poekel."
Kinger
Kumt 'n vrouw bie d'r dókter en vrugt 'm of ze 'n verwieskaat kint kriege um zich te laote sjterilisere.
D'r dókter besjtudeert zich ieësj de patientekaat, sjrieft hie en dao get d'rbie,
vult 'n verwieskaat in en vrugt dan:
"En mevrouw, witd'r ooch wal zieëker datd'r uch wilt laote sjterilisere?
Höbtd'r good naogedach en mesjien al 'ns mit d'r man en de kinger d'ruvver gekald?"
"Absoluut, zieëker wete", zèet de vrouw " mienge man is
d'r vör, en van de kinger zunt'r ach vör, zieëve teëge en zes höbbe ging mening."
Op sjtap
De medsjes van d'r poef gunt hüj, wie idder jaor, 'ne ganse daag óp sjtap mit de bus.
De medam geet ooch mit. Alling 't Bianca mót heem blieve vör dringende zake.
't Zjwaait hun nog effe nao en kriet zich dan de gezit mit 'n tas kóffie.
't Zal wal rustig blieve wie ummer; alle klante wete van 't oetsjtepke.
Mè koom haat 't Bianca zich de twidde tas kóffie igesjót,
of dao sjtópt 'n bus vör de däör en d'r ganse kegelclub kumt nao binne.
Hie en dao rükt 't al beer en de jónge höbbe goo zin, dat mót gezag zieë.
Die kint 't toch neet zoemèr voetsjikke!
"Wiltd'r al get drinke, de medsjes zunt boave." zèet 't dan
en went 't d'r litste ee igesjot haat, bringt 't d'r ieësjte nao boave.
't Lut 'm in 'n kamer en zèet: "'t Kumt zoe e medsje!"
Zoe bringt 't al die manslüj nao 'n kamer, wirkt ze dan ee vör ee aaf,
en d'r kegelclub geet gans kontent nao de volgende sjtóplaatsj.
Teëge 'n oer of tieën kómme de kollega's nao binne gekakele.
Zoe te hure höbbe ze 'ne gezellige daag gehad.
"En Bianca, kink", zèet de medam dan
"wie höbsdoe 't gehad huje, gans rustig zieëker?"
"Och, sjei mich oet. D'r waort nog ging oer voet,
of ich hou hie 'ne kegelclub a gen däör sjtoa."
"Jao, mè, die höbste toch zieëker wier gesjikt?!"
En dan vertilt 't Bianca wie 't zake gedoa haat.
Went 't oetvertild is, zèet de medam vól mitlieje:
"Erm kink, biste ech van de ing kamer nao de ander gelópe?
Dà zulste noe toch wal grellige pieng an de veut höbbe!"