In d'r sjpegel van de etalageroet zeen ich hun d'r lunchroom binnekoame.
Midde sieëvetig zulle ze zieë.
Heë - Sjeuf zal ich 'm mer neume - trikt e kerke mit boodsjappe en löpt 'ne meter of onderhaof achter zieng vrouw.
E haat zich d'r hood get nao achter gedüjd vawège de hits; 't kolbèrke drugte uvver d'r erm.
't Is nog e geluk, dat de sandale die e zich lang gelèe van zie ieësjte pensioeën haat gegolle, zoe lekker lope!
Zie - Bertha ving ich good bie heur passe - sjörgt mit e paar groeëte plastic tute.
Wie in 'n reklaam vör d'r nüjtste - alwér verbeëterde - wesjpolver, sjteëke die tute mit hun frisje kleure
grellig aaf teëge 't verblikt zoaëmerkleedsje van 't Bertha.
Ze zunt kom binne, of 't Bertha düjt de tute op de ieësjte de bitste ron bank die 't ziet en wilt zich dao al gao neerlaote.
Mè dan veult 't d'r wind van 'ne tsemmelig groeëte ventilator, midde boave diezelfde toffel.
Dem hou 't in alle iever um flot 'n goo plaatsj te kriege, nog gaar neet gezieë.
En juus went d'r Sjeuf al godsgetrui wilt asjuve, sjnapt 't Bertha zich wer de tute:
"Kom, pap, v'r zitte os an dizze dusj; dat'dink blust mich völs'te hel!"
"Jao mam, dao höbste geliek in." zet d'r Sjeuf en sjuuft 't kerke pis an de ander toffel.
't Dink hat waarsjijnlijk Leipzig nog mitgemakt, mè vör d'r Sjeuf en 't Bertha is 't 'n goo hulp,
zieker went ze, jüs wie hüj, i Heële nao d'r maat gunt. 'ne Sjunne blomkuël, get eppel en tomate....,
da sjlipste al gow mit gans get kilo's. En wat te dinke van die lekker häänsjes;
die waore toch och verrekdes billig! Dao betalste i gen dörp, bie d'r Langkoer, twieë kier zoeväöl vör.
Went d'r Sjeuf nao twieë of drie kommando's van de mam oeteindelijk 'ns richtig zit wie en woe'e mot,
sjteet al direk e medsje neëven'm um mit e vruntelijk "Goeie morgen! Wat mag 't voor u zijn?" de besjtilling op te neëme.
"Juzzes jao" zet d'r Sjeuf, haof in zichzelf, "hie i Heële moste in alle gesjäfte Hollensj kalle en dik och nog oppen sjtraot."
"Doe höbs gèer e pasteike, hè pap?" zèet 't Bertha, "jao hè, dan gef os mer e kippepasteitje
en e broodje gezond ..…………en twieë koffie."
"Nèe, ich ginge koffie, mam, dat witste toch…..ich lever get frisj."
"Oòh juffrouw….. dan gef mer twieë frisj….. jao….. doot mer Sjpa Citroen."
D'r Sjeuf knikt 'ns dat 't good is; mieë oet gewende dan vör de bestilling.
"En 't broodje gezond, mevrouw? Wilt u een zacht broodje of liever stokbrood?"
"Nèe... Doot mer sjtokbroeëd... Is dat eh ...'tzelfde brudje?...
Jah….., e zach is mesjien toch beëter, hè?...
Jao...gef mich toch mer e zach, esteblif."
En de juffrouw geet op de teek aa.
"Sjun sjilderiekes hange hie, hè mam? Sjterk dat't allenuj peëd zunt!"
"Mienge leve pap, noe dink toch 'ns nao. Witste da neet wie dat gesjef hie heesjt?
V'r zunt hie in d'r Lippizaner; dat is toch e peëd!... En dèe puzzel... dèste nog ummer heem in de kas höbs liegke ,
va twieëdoezend sjtukskes, van dat peëd en die sjun gelagkde sjees.
Wentste dem noe eindelijk 'ns 'n kier zows make , dan kos v'r dèm opplekke en sjiek laote ilieste.
Dat wuër nog get vör boave d'r tillevies te hange bie dat klee lempke.....
Zoe is 't good, juffrouw. Zit 't dao mer neer. Dat geet wal.………..
Mieljaar pap, doe höbs waal väöl vleesj in dat pasteike. Dat is vör 'ne kier getild! Krieste dat wal op?"
"En wat'dunks dich van die "broodje gezond",
dat is al bou 'ne ganse wigk.
Zigk doe mer niks; begin mer te knauwele."
Dan is 't e tiedsje sjtil an de toffel neëve mich. Ze laote ’t zich good sjmake, die twieë. Went ich zeen wie 't Bertha van dèe gezonne pistolet zit te moefele, kin ich 'm gee ongeliek geëve, dat 't dat sjtokbroeëd toch mer hat laote sjete.
Dao wuër 't jao noeëts mit veëdig woade, en an de moele te zieë die 't sjniejt, past 'm 't kunstgebit och neet al te good mie.
"Meneer, höbt deër d'r tied um?" drieënt 't Bertha zich uvver de bank heen nao mich um.
"Jao, mevrouw,......"
"Twintig vör twelf" zetd'r Sjeuf direk d'r boaëvenop.
"Ich höb 't ongevèèr twintig vör twelf" zigk ich, of ich hém gaar neet gehoeëd höb.
"Zieste wat ich dich zigk, mam. Zies-toe dat neet op die klok dao achter an de moer?
Ich zigk dich toch ummer, dat ich nog verregkdes goo òwe höb vör mienge lèeftied.
Dao zow minnige koejong nog 'ns richtig sjaloeës op zieë!
Mè..., uvver koejonge gesjproaëke... höbste't al gehoeëd van d'r Pierre va Liza-van-de-meuële?
Dèe is toch nog koom widman; ich dink e klee jaor, zoeget.
Dèe geet noe wer iddere zotterdig- en zondigovvend oet…… achter de vruikes aa.
Jong, dem kinste neet mie truuk: de häörkes fie gesjnèe en de goo montoer aa...."
"Juffrouw, kinne v'r aafreëkene?" zet 't Bertha, of d'r kal uvver d'r Pierre 'm allelee is.
"Mè 't geet nog va ginge kant." geet d'r Sjeuf wieër, "Heë hat mich dat lits ins vertild, wie ich 'm zoog in d'r kaffee.
Doe how e waal al e paar dröpkes op, of mesjien wal get mieë es e paar.
Mè ja, wie zèet me och al wer: "Kling kinger en zatte lüj zigke de woerheed."
"Noe loester 'ns, Pierre", höb ich doe an 'm gezag " die vrowluuj moste gewoon 'ns die sjpaarbankbeukske laote zieë,
da geet dat wie e flutsje van 'ne cent!"
't Bertha kiekt 'm 'ns vies aa, vawège zoe'n dom wiets oet de ouw doeës,
en zeukt in de handtesj de beuësj um aaf te reëkene.
"Dat is dan alles bij elkaar ƒ14,80 mevrouw".
"t Bertha düjt 't medsje vieftieën gulde i'gen heng en zèet mit e rief gebaar
"Laot de rest mer zitte, juffrouw, dat is vör uch".
Went ze e moment later nao boete gunt, sjtrieë ze zich nog effe, wèe 't kerke maog trikke, mè 't Bertha laant zich de tute nog d'r boavenop en nao twieë kieër "Nee, noe laot mich mer !!" geet 't vörop de zaak oet.
D'r Sjeuf mit zie jeske uvver d'r erm d'r achteraa; zoe is'e dat gewend.....