Sjlaope

 

De vrouw Zende kumt mit klachte bie d'r dókter.

"Dókter ich sjlaop zoe sjlech d'r litste tied.

Went ich mich óp de linkse zie ligk, krieg ich ummer las van d'r maag."

"Mè, vrouw Zende, dà ligktd'r uch toch óp de rechse zie."

"Nee, dókter, dà krieg ich direk las van de nere."

"En wentd'r dà óppen rugk liegkt? Wie is 't dán mit sjlaope?"

"Dà kriet mienge man gedanke, dà kumt niks mie va sjlaope."

"Dà kintd'r mer 't bitste óp d'r boek gao liegke."

"Och, dókter, ich huur 't al, deër kint mienge man neet!"

 

Peëd

'ne Man is óp 'n ovvendwandeling gans i gedanke in e deel van de sjtad gekoame woe'e zich gaar neet oetkint.

"Ier ich noe nao heem gaon," dinkte "drink ich mich e lekker pilske in d'r kaffee an de uvverzie.

Wente dao nao binne geet, witte neet watte ziet.

Dao sjteet e peëd an de teek en vlak d'r neëve e wustig groeët cognacglaas vör driekwart vól guldes.

 

D'r man zit zich an de teek en besjtilt e pilske.

Dan vrugte an d'r kastelein, wat dat is mit dat peëd en dat glaas vól guldes.

"Dao dunt v'r e sjpilke mit," zèet dèe "wentd'r 'ne gulde in dat glaas doot,

maogd'r probere ofd'r mie peëd an't lache kriet.

Went uch dat lökt, krietd'r al die guldes. Mè d'r zeet wal wie vól 't glaas al is......"

 

D'r man deet 'ne gulde in 't glaas en wiezjelt 't peëd get in 'n oer.

Dao begint dich dat deer toch te lache, dat alle klante verwónderd umkieke.

"'t Is toch neet te geleuve!" zèet d'r kastelein "d'r komt hie vör de ieësjte kier en noe wintd'r al direk d'r ganse pót.

Mè ja, niks aa te doa, ierlik is ierlik, 't peëd haat gelache."

En mit de tessje vól guldes geet d'r man óp heem aa.

 

Nao e paar mond vilt 'm ópins 't vörval mit dat peëd en de tute vól guldes wer in.

"Witste wat," dinkte, "ich gaon dao dizzenovvend nog 'ns heen;

kieke of ze dat peëd nog ummer binne höbbe sjtoa."

Mit de klink nog iggen heng ziete 't peëd en 't glaas vól guldes al direk sjtoa.

"Dootd'r nog ummer dat sjpilke?" vrugte an d'r kastelein, went dèe 'm e pilske kumt bringe.

"Jao," zèet dèe "mè ich höb waal de regels verenderd.

D'r mót noe 't peëd an't kriesje kriege."

"Dan doon ich nog 'ns mit," zèet d'r man en lut 'ne gulde in 't glaas valle.

"Maog ich dan noe 't peëd effe mit nao achter neëme?"

 

"Jah, nee," zèet d'r kastelein "sjtampe en pieng doa tilt neet. Dat maogt neet bie ós sjpilke."

"Mè ich belaof uch dat ich 'm neet ins zal arake."

Dan maogte effe mit 't deer nao achter.

Mè nog ging menuut later kumt 't peëd al kriesjentère nao binne.

Wat haat dat deer e verdreet!

"'t Is toch neet te geleuve!" zèet d'r kastelein ópnüj, "noe is 't uch verdómme alwer gelukt.

Noe kin ich wal oetsjeie mit mie sjpilke. 

Mè vertil mich dan teminste watd'r dat deer die twieë kier gezag höbt."

 

"Gans einfach," zèet d'r man, "de ieësjte kier höb ich 'm in 'n oer gewiezjelt:

"Widde, dat ich d'r groeëtste höb!" en doe haat dat peëd zich hos kapót gelache, dat höbd'r zelf gezieë."

"Mè de twidde kier dan " vrugt d'r kastelein nüjsjierig, "wie d'r mit 'm oet zeet gegange?"

"Doe höb ich 'm d'r mienge gewoon 'ns laote kieke!" 

 

Lestig

 

In kaffee Ummer Doasj haat 'ne man al drie kier e rundje gegeëve
vör de ganse zaak mit d'r kastelein d'rbie.
Wente 't veerde besjtilt, vrugt d'r kastelein of'e toch mer ieësj die drie rundjes wilt afreëkene.
"Dat zal neet goa," zèet d'r man da "ich höb gaar gee geld bie mich."
D'r kastelein wedt wus en wurpt 'm de däör oet.
Mè 'n haof oer later kumt d'r man poepeloestig wer de zaak in
en rupt mit de klink nog igen heng: "Gef os hie allenuj e pilske,
mè doe kries gee mie, doe weds lestig wentste get gedronke has."