Wiets

 

't Is neet zoe druk in d'r kaffee van d'r Fred. An de teek e man of zieëve, ach messjien.

En an e töffelke zit nog ieëmes gans alling, dem kinne ze neet.

Heë zit get vör zich oet te mompele en begint dan opins hieël hel te lache.

De andere kieke verwonderd um.

"Hej Fred, wat is dat vör 'ne kloon?" vrugt d'r Toon "kinste dem?"

"Och jao," zèet d'r Fred, "dat is d'r Harie oet de Mondriaan,

dèe haat zichzelf jüs wer 'n wiets vertild, die'e nog neet kos."

 

Belle

 

Vuurt 'ne jong op 'ne ouwerwetse bakfiets, midde op de tramrails.

Achter 'm kumt 'ne tram en d'r conducteur begint al mer 'ns flink te belle.

Mé dèe jong geet neet an 'n ziej.

Nog mer 'ns belle.

Dèe batteraaf blieft precies tussje de rails fietse.

Da sjüft d'r conducteur de roet oape en brult durch de sjtraot:

"Doe, hoenes, kinste neet 'ns van die rails aafgoa?"

Rupt d'r jong trük:"Ich waal, mé doe neet!"

 

Aafmake

 

Bie d'r derearts kumt 'ne man binne mit 'ne tsemmelig begaaide hond op d'r erm:

'n oer kapot, 'ne flinke sjnit uvver 't gans lief, 'ne haove poeët aaf en nog zoeget.

"Tja, meneer," zèet d'r dokter al sjnel "dèe hond zal ich motte aafmake."

"Dat is good." zèet d'r man en geet nao heem.

'n Weëk later belte d'r derearts op en vrugt:"En, dokter, isse al aaf?"