Trük
In de sauna zitte e sjtuk of vief manslüj te zjwete en hie en dao wedt 'ns 'n inkel woad gesjproake.
Gans rustig, wie zich dat huurt in 'n sauna.
Went d'r inge dan evvel, des gevraogd, es antwoad guft, datte de kós verdint mit goochele,
wedt dèe andere ópins gans ópgereegd.
"'t Is toch neet woer, hier? 'ne Richtige goochelèer?
Dao höb ich noe al zoe lang va gedreumd, dat ich dem nog 'ns zów teëgekoame.
Wiltd'r neet 'ns e trükske vör mich doa?
Dat zal wal neet goa one jas, hè? Bedink uch 'ns good, ofd'r niks wit."
D'r goochelèer dinkt 'ns effe deep nao en zèet dà
"Jao, ich weet wal get, mè dà mótd'r mich waal helpe."
"Maog ich uch ooch nog helpe?
Dat is jao 't sjunste wat mich oeëts is uvverkoame.
Zigk mer wat ich mót doa."
De ander hiere kieke gesjpanne, wat die twieë noe gunt doa.
"Lit good óp", zèet d'r goochelèer dà " 'n sjiekke trük one lang moewe en binnetessje!
Kóm 'ns vör mich sjtoa en bük dich 'ns deep;
noe sjteëk ich dich gans vörzichtig 'ne doem in de vót, veulste?"
En nao 'ne sjnelle klatsj i gen heng sjtikte allebei de doeme i gen lóch
en rupt: "En dà höb ich d'r hie nog twieë!"
Wienvaat
'ne Tsemmelig rónne pesjtoer zit in d'r trein en lust in zie kirkbook.
Went d'r trein ópnüj sjtópt, wedt 't al direk väöl vóller.
Teëgenuvver d'r pesjtoer gunt twieë wirklüj zitte,
die dudelik iddere daag, same mit dèezelfde trein reize.
Uvver d'r diekke boek van d'r pesjtoer gève ze zich de iesjte tieën menute nog alling mer e knipuiske.
Mè dan geet inge van de twieë, d'r Sjaak, probere offe d'r pesjtoer óp de kas kint kriege.
Heë sjtuët d'r andere aa en zèet dudelik hèl-óp:
"Zigk, Pierre, is dat noe e beervaat of e wienvaat?"
Hie en dao wedt al 'ns gegnieffeld, want watte miengt, is neet lestig te raone.
D'r pesjtoer haat 't vanachter zienge breveer ooch gehuurd, mè deet offe gek is.
Dà probeert d'r Sjaak 't nog ins: "Zigk, Pierre, is dat noe e beervaat of e wienvaat?"
D'r pesjtoer lust gans rustig wier, wie 't sjiengt mit väöl aandach.
D'r Sjaak ergert zich, dat d'r pesjtoer neet
bougeert en hult vól: "Zigk, Pierre, is dat noe e beervaat of e wienvaat?"
En dan ópins vingt d'r pesjtoer, datte mer 'ns mit de wiets van d'r Sjaak mit mót doa
en zèet uvver zie kirkbook hee:
"Jónges, esg'r dát welt wete, mótg'r mer 'ns eve aon 't spongaat kómme ruke!"
Druppele
't Marie kumt heem van d'r dokter mit e flesjke oogdruppele,
umdat 't ummer zoene versjrikkeleke jeuëk haat.
Direk in de wonkamer makt 't dat düëske oape en druppelt drie kier links, en drie kier rechs.
Dan huft 't zich d'r rok op, trikt d'r sjlip oape en druppelt zich ooch drie kier op 't prümke.
"Bis doe verrükt?" rupt d'r man "dat zunt oogdruppele!"
"Weet ich toch," is 't antwoad, "mé die dao onder haat ooch al hieël lang niks mie gezieë."