Chinees

'ne Man zit al d'r haove mörge te vissje, mè haat nog niks gevange. Dan kumt 'ne meter of vief wier 'ne klinge Chinees zitte mit alling mer e sjteulke en e lèefnit bie zich. Dèe zit zich, sjtikt 'ne vinger in 't water en binne 'n menuut holte an dèe bloeëte vinger 'ne flinke visj oet 't water. D'r man wit neet watte ziet: én zónder geët én zoe flot, dat besjteet neet.

Mè d'r Chinees geet gewoon wier en 't lèefnit wedt al good vól. Dan kint d'r man zich neet mie ihotte en geet 'ns vraoge wie 't Chineeske 'm dat lapt.

"Heel eenvoudig," zèet d'r Chinees "jij wil vissen, jij gaat met vingel bij vlouw tussen benen, vissen luiken en bijten; kost niks!"

"Dat wil ich zieë!" zèet d'r man, leut al liegke, en fietst op heem aa. Wie ummer zitte d'r fiets teëge de moer en geet achterum. Dao is zieng vrouw jüs d'r sjtoep an't sjroebe. Ze sjteet gebükt te dweile. "Beëter kós ich 't jao neet treffe." dinkt d'r man, mè ín datte zieng vrouw mit twieë vingere langs 't prümke sjtriekt, rupt die al:"Verrigkde Chinees, biste noe alwér dao?!"