Soep
'n Al get ouwer kóppel haat 't 'sovvends gans toevallig 'n tsemmelig pikante film
óp d'r televies gezieë en ooch mit roeë oere oetgekeëke.
Ze höbbe nao aafloop nörges mie uvver gekald,
mè d'r daag d'rnao zèet d'r man 't 'smiddigs ópins :
"Zigk, Klara, v'r zunt noe alwer zoe lang getrouwd,
zów v'r 't dizzenovvend nog 'ns doa wie vreuger? "
"Ja," zèet 't Klara "wie miengste dat?"
"Och, doe wits toch nog wal wie sjun dat diks waor,
gans bloeët a gen toffel, went v'r gónge eëte."
"Ouwieë, jao, Cor, wieste't noe zes! Dat waor sjiek!
Dizzenovvend dunt v'r dat nog 'ns wie vreuger."
En zoe gebäört 't ooch. Went 't Klara poedelruë mit de soep aakumt,
zit d'r Cor al vól óngeduld in Adamskestüm a gen toffel te wachte.
Ze grieëmele 'ns effe teëgenee en beginne dan mer an de soep;
't is toch wal get vrèem, zoe gans naksj, nao zoeväöl jaor nog 'ns.
Nao e paar leëpele soep pakt d'r Cor de hand van zieng vrouw vas.
't Klara geet get vöruvver en kiekt d'r Cor 'ns leef a.
En dà zèet 't: "Leve Cor, went ich dich dao zoe gans bloeët zee zitte,
wedt 't mich wer gans werm um 't hart."
"Dat verwóndert mich niks," zèet d'r Cor dà, "doe hings mit 'n tiet in de soep."
Daakdikker
"En meneer, wat mankeert d'ra?" vrugt d'r psychiater an d'r nuje patiënt.
"Och dókter," zèet d'r man "ich bin daakdikker
en noe höb ich d'r litste tied ummer de neiging um van 't daak aaf te sjpringe.
Zoe kin ich toch neet blieve wirke."
"Dao zulle v'r dan 'ns rustig aa goa wirke", zèet d'r psychiater en düjt óp 'n bel.
En went zieng assistente binnekumt geete wier:
"Marij, sjrief direk bie meneer óp de kaat datte idder visite ieësj bie dich aafreëkent."
Mienge jong
Twieë manslüj zitte an de teek mit e pilske.
Zèet d'r inge:
"Pap zieë is toch ooch wal leuk. Ich höb inge van e jaor, en dèe lupt al."
Zèet d'r andere:
"Ich höb inge va 23 en dèe zit alwer."