Klingigheed
't Zal neet dik vörkoame, mè jüs teëge e nónneklóster aa liegkt 'n kazerne,
neet groeët, mè toch.... en ginge wit mie wie dat zoe is gekoame.
Ooch d'r gaat van de nónne liegkt direk teëge 't weike achter de kazerne, mit 'n ouw brikke moer d'r tussje.
Noe wuur dat nog allemaol niks, went die seldaote neet zoe voel wure.
Went die óp die wei e pötje voetballe en ze mótte 'ns pisse,
dà zunt de mitste nog te meug vör nao binne te goa en sjtille zich gewoon teëge die moer.
Noe wilt 't geval, dat de euëvesjte óp 'ne werme middig in d'r zoamer
get mót zeuke in de archiefkamer óp de ieësjte etaag.
Went ze daomit veëdig is, kiekt ze nog effe nao boete, d'r gaat in.
Dà kriet ze hos e besjlaag en sjleet zich direk e groeët krüts.
Um te beginne ziet ze an de ing zie van de moer twieë seldaote sjtoa te pienkele
en dat is vör 'n eerwaarde zuster al 'ne ganse sjrik.
En of dat nog neet erg genóg is, sjtunt in d'r gaat twieë nónne
durch de moer nao die seldaote en hun gewerke te kieke.
Waarsjijnlik höbbe die hüj of al 'ns ieëder 'n voog lèeggekratst in die ouw moer.
"Dit wedt te gek!" zèet de euëvesjte hel-óp teëge zichzelf.
En umdat ooch zie vingt, dat avalle de bitste meneer is um zich te wère,
geet ze direk nao ónder en mit ópgesjtoake vère nao de kazerne.
Ze wedt direk bie d'r kommendant binnegelaote,
want de wach haat al flót gesjoate, dat 't häör gemiengd is.
Ze begint al vuur te sjpüje went ze de klink nog i gen heng haat, uvver "die vies manskeëls"
en "mieng erm ónsjuldige broede va Christus".
D'r kommendant sjnapt gaar neet woe 't miensj 't uvver haat
en probeert häör ieësj mer 'ns get te kalmere.
Dan zèete, dat ze nog 'ns gans rustig ópnüj mót beginne.
Wente dan sjnapt woe de zuster zich zoe koeëd uvver makt, wilte 't nog get tempere
en zèet: "Mè moeder overste, 't zów toch väöl beëter zie vör ugge blooddruk,
went d'r uch neet zoe zówt óprege vör zoe'n klingigheed."
"Wat!" sjreit de zuster dà mit 'ne kóp wie 'n tomaat
"Klingigheed? En dà wiest ze mit twieë heng:
"Zoe'n knape zunt d'rbie!"
Piep
Opa Fransen is 102 gewoade en d'r burgemeester haat 'm
bie zienge hónderdste verjaordaag belaofd,
datte iddere verjaordaag effe bie 'm aa zal koame.
De zuster van de aafdeling zörgt vör d'r koffie en d'r vla
en blieft vör de gezelligheed nog effe d'rbie zitte, went d'r burgemeester kumt.
Dèe wit jaomergenóg neet zoe good watte zich mit d'r opa Fransen mót vertille.
Nao 't felicitere beginte an d'r vla en dà is 't e paar menute gans sjtil in de kamer.
Dà zèet d'r burgemeester: "En, opa Fransen, wie aod zeetd'r noe gewoade?"
"Twieëhónderdéé, burgemeester." zèet d'r opa Fransen.
"Nou, opa , ich dink datd'r 't omdrieënt," zèet de zuster dan "d'r zeet noe hónderdtwieë."
"Och jao, natuurlek zuster," zèet d'r opa "ich hou 't umgedrieënd."
"En dan zeetd'r zieëker ooch al hieël lang hie in 't hoes?" geet d'r burgervader wier.
"Al twieënsieëvetig jaor." zèet d'r opa.
"Nee, opa," verbeëtert de zuster 'm " d'r drieënt 't al wér um;
d'r zeet noe zieëvenentwintig jaor bie ós."
"Jao, dat klopt, zuster, zieëvenentwintig!"
Dà is 't wer hieël effe sjtil, mè d'r burger geet wier:
"Dan zulle de daag hie ooch wal erg saai zieë,
of maktd'r ooch nog wal 'ns get sjpannends mit hie in 't hoes?"
"Dat kintd'r wal zigke," zèet d'r opa dà
"de vurrige weëk höbbe ze nog mieng piep gepikt! .......
Of drieën ich 't noe wér um, zuster?"
Nègel
'ne Belsje jong zit al gans lang zonder werk, en 't vilt neet mit get te vinge.
Hüj geete 'ns probere bie 'ne timmerman;
dèe mot toevallig 'ne groeëte vloer goa ligke en kint wal get hulp gebroeke.
Heë deet 'm ieësj e paar planke vör.
"Höbste't good gezieë, da begin mer." zeete en dan is'e weg nao 'ne andere klant.
Went d'r baas trük kumt, ziete get raars.
D'r nüje knech huit dan wer e paar nègel in 'n plank en dan
wurpte wer inge uvver zieng sjouwer bie d'r aafval.
"Wat makste mich dan noe?!! Woerum wurpste die nègel voet?"
"Witste, baas, die höbbe d'r kop an de verkierde ziej."
"Jao mé, die hofste toch neet voet te werpe!
Die komme ummer nog good van pas,
went v'r 'ns 'ne plafon motte make."