Sjnauts

 

Op 't sjpreëkoer van 'ne derearts kumt óp e gegeëve moment 'n vloeë nao binne sjpringe.

Ze vertilt, dat ze sjnótsverkouwe is. Ze haat e paar daag in d'r sjnauts van 'ne moterpolies gezeëte

en dat is häör toch neet zoe good bekoame.

"Dókter, gef mich esteblif get teëge die kouw. Ich bin kapót; daag en nach liegk ich te hóste."

"Ich weet nog get beëters es medikamente", zet d'r dókter "dat is al e aod recept va mienge pap.

Doe gees noe direk nao d'r maat en zeuks dich ing nette maatvrouw oet.

Dan krüpste bie däör ónder d'r rók in, pis in de ónderbrook

en dao bliefste 'ns 'n weëk tussje die werm häörkes zitte.

Doe zuls zieë nao die weëk is dieng kouw gans uvver en 't kost dich niks."

Vól goo mood geet de vloeë d'r maat óp: dat is nog 'ns e recept!

                                    ..... .....

'ne Daag of veer later deet d'r dókter de däör óp vör d'r volgende patiënt...

en dao sjteet mich diezelfde vloeë alwer, nog sjnótser es de vurrige kier.

"Jao mè, woerum höbste neet gedoa wat ich dich gezach höb, dà sjtóngste noe neet alwer hie?!"

"Och dókter, sjei toch oet", zet de vloeë "ich bin direk nao d'r maat gegange

en bie ing nette maatvrouw in de brook gekroape.

Dao waor 't richtig gemütlich, mè nao de twidde nach wed ich wakker...

zit ich toch alwer bie dèe moterpolies in d'r sjnauts!"

 

Wisp

 

Midde in d'r zoamer, óp 'ne werme daag, is 'ne boereknech al oere óp 't land an't wirke.

Opins vulte datte 'ns flink mót pisse. "Nog effe dit sjtuk aafmake, en dà gaon ich." zèete in zichzelf.

Wente an d'r rand van 't veld van d'r traktor aafsjtapt, is d'r noeëd hoeëg ópgelaope.

Heë sjtilt zich an 'ne sjtroek en leut Gods water uvver Gods land laope

en in dit geval is 't ooch e bietje zie land. Hé, dat lucht óp.

En jüs wente get nao de keu sjteet te kieke in de wej d'r neëve,

landt zoe'n verrigkde wisp óp zienge jóngehier en sjtikt 'm.

Mieljaar, dat deet pieng. De traone sjpringe'm in de ouwe. Wat noe gedoa?

Mit de brook mer haof toe sjnäörte óp d'r boer a, an de ander zie van 't veld

en vertilt dem zónder väöl umwèeg, wat gebäörd is. 't Dink begint verdómme al good te zjwille.

 

"Dao is e aod middel vör, " zèet d'r boer "vaar vlót nao heem

en vraog dich an mieng vrouw e glaas bóttermilk en dan hing­ste'm dich dao 'n menuut of tieën in.

Dat is good teëge de pieng en de zjwilling geet ooch wiet voet."

 

D'r knech bedinkt zich neet lang en vlügt nao de boerderie.

Mit íng hand in 't krüts pakte van de verwónderde boerin 't glaas bóttermilk aa en geet d'r sjtal in.

Noe is die boerin ummer al nüjsjierig, mè dit is häör toch al te gek:

'ne knech dèe midde óp d'r daag van 't veld trük kumt, zich mit e "Dat kin ich dich neet zigke!"

e glaas bóttermilk vrugt en dan daomit d'r sjtal in vlügt.

Ze geet 'm dan ooch sjtillekes nao en ziet durch 'n ritsj in de däör van d'r verkessjtal,

dat d'r knech zienge jóngehier in de bóttermilk hingt.

"Verdómme, " mómpelt ze in zichzelf "noe bin ich achentwintig jaor mit d'r Joep getrouwd

en noe zeen ich vör de ieësjte kier 'ns wie ze 'm wer vulle!" 

 

Trouwe

Man: "Wilste mit mich trouwe?

Vrouw: "Witste niks beëters?"

       Man: "Jao, mé die wilt mich neet!"