BH

'n Man geet 'ne winkel binne woe ze damesóndergood verkope.
"Juffrouw, ich wil vör mienge sjat 'ne sjunne bh gelle, mè ich weet de maot neet."
"Och, meneer, dat kumt wal 'ns dikker vör, da beginne v'r gewoon bie de groeëtste.
Zunt 't kokosnöät?"
"Nèe, juffrouw, klinger!"
"Appelsienge, mesjien?"
"Nèe, juffrouw, nóg klinger!"
"Zunt 't da get wie eier?"
"Jao, eier! Mè da waal gebakke!"

 

Baak

D'r Peter haat zich agemeld bie d'r nudistenclub en geet vör de ieësjte kier d'r hee.
Bie de poat wedt heë al ópgewach durch d'r vörzitter.
Heë mót zich gans oetdoa en da begint de róndleiding uvver 't terrein.
D'r vörzitter wiest 'm woe de douches en de wc's zunt en löpt ooch mit 'm langs de kantine.
Da kómme ze an de baak.
"Loes­ter, jong, zèet d'r vörzitter," die baak löpt uvver 't gans terrein en dat is neet vör niks.
Went noe van d'r andere kant e richtig sjun vrommesj akumt
en doe bis bang daste mieë kries es alling mer 'ne roeë kóp,
da sjpringste in die baaken 't kaod water deet de res.
Good ónthotte: artikel éé van ós reglement: ging vrouwlüj in verleëgenheed bringe!"
Zoe lope ze uvver 't gans terrein en d'r vörzitter wiest 'm ál watte mót wete.
Opins ziet d'r Peter e gans aod vruike akómme, 't leunt óp 'ne wandelsjtek
en is zoe gerumpeld wie 'ne ver­druëgde erpel.
Went 't get kótter bie hun is, ziet d'r vörzit­ter häör ooch,
begint te renne en sjpringt in de baak, pis 't vruike langs is.
D'r Peter kiekt 'm 'ns gans verwónderd aa en zèet:"Mèh, me­neer,
waor dat noe neet grellig uvverdreëve, zoe aod vruike en dan de baak in?"

"Nee, jóng",zèet d'r vörzitter da "dat sjteet wal neet in 't reglement,
mèh dat is 'n aafsjpraok ónder hiere."

 

Sjlèeg

 

Op 'ne dónderdigmörge wedt bie 'n vrouw an de däör gebeld.
Went ze oape deet, vrugt 'ne vrème keël: "En..., is hie nog get te póppe?"
Roeëd va gif wurpt de vrouw de däör toe en 't sovvends is ze 't vörval al zoeget vergeëte.
Mè de weëk d'rnao óp dónder­digmörge sjteet dèezelfde keël wér an de däör en mit dezelfde vraog.
Wér wurpt ze 'm de däör vör de naas toe, mè noe vertilt ze 't toch mer an d'r Jo.
Dèe pakt zich d'r dónderdig d'róp 'ne verlof­daag en mit dat de bel geet, sjtilte zich achter de däör.
D'r keël haat 't woad "póppe" nog neet oetgesjproake
of d'r Jo sjpringt achter de däör oet en knalt 'm ing datte uvver d'r sjtoep rólt.
Went d'r keël hos ing menuut blieft liegke, kriet d'r Jo sjpiet d'rva
en begint an 'm te rammele um 'm bie te bringe.
D'r keël kumt bie en vrieft zich 'ns durch 't gezich.
"Doe bis toch ooch 'n ülsküke", zèet d'r Jo dan, "doe mós ze toch wal dik gezjwaamd kriege."
"Dat klopt," zèet d'r keël da, "mè ich kin evvel ooch dik póppe!"